Bushcamps en El Chalten

Hola!

Na Bariloche gingen we op weg naar El Chalten in Argentina, het hart van Patagonia. Voordat we daar aan zouden komen, stonden de eerste twee bushcamps op het programma.

Het is een vreemde gewaarwording om in een truck te zitten en plotseling wordt de chauffeur enthousiast en zegt: "This is a good spot to camp!" En ik dacht...serieus? Je bent gek...maar goed de term bushcamp wordt heel serieus genomen dus inderdaad langs een rivier in the middle of nowhere, reed met moeite de truck een helling op en kun je alleen maar denken als dit ding maar niet kantelt. Eenmaal uitgestapt werden de tenten van het dak gehaald en kon je een tent buddy kiezen en een tent. Zoals ik in mijn vorige blog heb geschreven heb ik de tent pinguïn samen met Lisa. We kregen een korte instructie hoe we de tent moesten opzetten en gingen aan de slag. Lisa en ik bleken een goed team want de tent stond al snel en ook zij had eerder gekampeerd. We zagen twee andere meiden die normaliter naar hotels gaan met moeite hun tent opzetten, het was hun eerste camp. Ik weet nog dat ik dacht...gelukkig heb ik dat niet. Eenmaal mijn matje en slaapzak geïnstalleerd, was ik in mijn comfortzone en dacht ik...kamperen is leuk! Het niet hebben van een toilet blijft een ding, maar voor de rest is het prima.

Iedereen heeft een taak gekregen, zoals: back locker, dan moet je de tassen van iedereen inladen in de truck of cleaning team, dan moet je de truck zo nu en dan schoonmaken, kitchen sink, dan moet je de keuken installeren, bin team, dan ben je verantwoordelijk voor de vuilnisbak enz. Ik ben ingedeeld samen met iemand op de taak Security en ben verantwoordelijk voor het afsluiten van de bus bij iedere stop en moet ervoor zorgen dat alle ramen dicht zijn. Het is hyllarisch voor iedereen die mijn check tik kent...nu moet ik een bus afsluiten en niet dubbel checken. En jawel mensen dat gaat zowaar goed, met een groot hangslot sluiten we de deur af. Bij de eerste grenscontrole stond ik opeens helemaal alleen en was ook mijn buddy security weg. Ik twijfelde of ik de bus wel of niet moest afsluiten, want dacht misschien moet de douane ook binnen in de truck zijn. Gelukkig kwam mijn maatje Dani aanrennen en hij zei we mistte je...tja zei ik...opeens was iedereen weg en wat moet er met de bus gebeuren...hij twijfelde ook en rende terug om het te vragen. Ondertussen kwam er een iets te nieuwsgierige Argentijn of Chileen steeds dichterbij en stond nog op 5 meter afstand. Ik dacht dit is niet goed...dus de deur dicht gedaan en toen kwam Dani terug met de mededeling dat hij afgesloten moest worden. Ja ja security het is wat...de groepsleider zei en dat is precies waarom ik jou heb gekozen. Goh zei ik ben ik zo makkelijk te screenen? Klaarblijkelijk. Ze zei jij vergeet niets en ziet alles. Mijn andere security buddy is een oudere Engelse man die was zijn taak even vergeten en kwam zijn verontschuldigen aanbieden, tja zei ik daarom zijn we ook met zijn tweeën.

Ik geloof niet dat ik al had geschreven over de straathonden. Vooral in Chile zijn er veel en iedereen zorgt voor ze. Als het koud is krijgen ze zelfs kleding aan en mensen geven ze water en eten. Ze lopen mee met de gids tijdens de Free Walking tour en zijn op hun manier onderdeel van het leven hier, grappig om te zien.

El Chalten. Wat waren we blij! Weer een douche en een toilet en zowaar een goed stapelbed. Onderweg er naar toe zijn we nog naar Cueva de las manos geweest, een archeologische site met honderden handafdrukken in een grot. Was mooi om te zien. El Chalten wordt ook wel het hart van Patagonië genoemd. De natuur is zo mooi, het is haast niet te beschrijven, maar zal poging wagen. Dag 1 hebben de meeste van mijn groep een hike over de Glaciar Viedma gemaakt. Een paar andere kozen ervoor om heel de dag ice climbing te doen op de Glaciar. We vertrokken met zijn alle met de bus naar de Glaciar en daarna met de boot over Viedma lake. Prachtig meer en opeens iets super blauws....een jongen naast mij zegt.."Jacolien isn't that an ice rock?" WoW! Yes it is! Het is zo'n raar gevoel als je iets ziet dat je nog nooit hebt gezien. Zo gaaf! Drijvende ijs schotsen in een meer en opeens de bocht om en daar was de gletsjer! Super gaaf!

We kregen allemaal een helm op en moesten 40 minuten lopen, klimmen over rotsen. Opeens kon je de gletsjer zien, heel mooi en ook gek, zo opeens na al de rotsen. We kregen ijzers onder onze schoenen en toen begon de tocht over het ijs. Een gek gevoel om te lopen over een gletsjer, maar super mooi. Blauw ijs, mooie tunnels/ gaten waar je door heen kunt kijken en als je verder kijkt over de gletsjer lijken het wel van die toefjes van een merengue taart. Onwerkelijk allemaal, maar heel mooi. Op het laatst mochten we allemaal één keer ijs klimmen tegen een wand van de gletsjer. Ik was klein beetje nerveus, maar de jongen die mijn touw vast had bleek een Amerikaan en gaf goede aanwijzingen. Ik gleed 1x helemaal weg met mijn linkerbeen en bungelde vooral aan mijn armen, maar met een goede schop tegen het ijs kreeg ik de punt van mijn ijzer onder mijn schoen weer in de wand en voelde ik dat de jongen mijn touw extra strak hield, don't be scared I got you...and you're doing great. Super trots dat het mij gelukt is!
Doordat de aanvoer van eten nogal slecht is in de supermarkten in het dorpje El Chalten, bruine sla, rotte aubergine, konden we niet koken, gelukkig een Italiaans restaurantje gevonden, waar ze verse pasta enz hadden. Lasagne met spinazie en garnalen..super lekker!

De volgende dag lekker niets gedaan, gewoon even mijn eigen ding. Uiteindelijk zelf een leuk tentje beland met Mia en zowaar een high tea gedaan! Eindelijk weer even WiFi en daardoor contact met de buitenwereld. De dag erna met een groepje vroeg opgestaan voor de lange hike naar Fitz Roy! Het was 10km heen, maar laatste km was een uur klimmen over rotsen en dan opeens sta je oog in oog met ik denk het mooiste uitzicht dat ik ooit heb gezien...ik kreeg gewoon tranen in mijn ogen zo mooi was het. Fantastisch! Ik bleef er maar naar staren en foto's maken. De weg terug was pittig, vooral de km naar beneden. En daarna nog 9 km maar was geweldig. Het is net alsof je door 4 seizoenen loopt, steeds een totaal ander landschap, bos, dan weids gebied met water, dan bergen. Het is steeds alsof je door een ansichtkaart loopt zou mijn moeder zeggen. Genieten!