Bushcamp en Bariloche

Hola!

Terwijl ik dit schrijf zijn we net op La Isla Tierra del Fuego in Chile! Bijna op het zuidelijkste puntje van de wereld. We zijn met de boot overgestoken naar dit eiland. We hebben vannacht een bushcamp gehad en zijn nu op weg naar de pinguïns en daarna gaan we ergens op dit eiland een bushcamp opzetten. Het regent en het is koud dus verwacht dat dit de eerste nacht is dat we thermo kleding moeten gebruiken. Gisteren hebben we vlakbij de grens met Chile een bushcamp gehad...met windkracht 10 een tent opzetten...geloof mij dat is pas een workout! Zo nu en dan een sliding naar de grond om het tentzeil goed te houden en vervolgens zorgen dat de tent stokken blijven staan, maar toch in een record tempo de tent opgezet. Ik deel mijn tent genaamd pinguïn met Lisa, alle tenten hebben namen van vogels die leven in Zuid-Amerika. Onderweg zien we steeds bijzondere dieren en mooie vogels en prachtige landschappen en mooie formaties van de wolken. Voor de mensen die denken Jacolien en een bushcamp?Ja...inderdaad geen douche en geen toilet...hoe gaat ze dat doen. Geen douche dat is nog te overleven, dankzij de wetties kun je je toch nog wat wassen en voel je je enigszins schoon...maar de bekende " Bush wee" pfff dat blijf ik een ding vinden laat staan als je meer dan een bush wee moet doen. Maar goed verstand op 0 en doen en extra genieten als je op een echte wc kan zitten. Het mooie is wel het uitzicht wat je hebt als je zo in de bush staat, genieten deze natuur. Patagonië is wel onvoorspelbaar wat betreft het weer...veel wind en het kan ineens regenen en koud zijn en vervolgens weer zonnig. 4 seizoenen op één dag is hier normaal. Inmiddels een extra hoodie en longsleeves gekocht en tot nu toe geëindigd met werkhandschoenen, hopelijk vind ik nog echte handschoenen in Ushuaia.

Zo weer onderweg, alweer 19 januari 2017. We hebben een bushcamp gehad tussen de schapen...met een prachtig uitzicht kilometers ver kun je hier kijken, alleen maar natuur. We zagen de herders de tientallen schapen bijeen drijven met hun hond, mooi gezicht. We mochten een vervallen huis gebruiken, daar werd de keuken geïnstalleerd en een kamer ingericht voor het avondeten. Desondanks mijn bord eten in de bus gegeten met een paar, een groep mensen is leuk, maar soms even te druk. Gisteravond een "after dinner walk" gemaakt met een paar mensen door de natuur en een schapen begraafplaats gevonden en voor de Texel fans...het voelt en klinkt als Texel...het is dat ik op 2 km afstand king pinguïns heb gezien. Dat was echt super om pinguïns in het wild te zien en onderweg er naar toe al flamingo's! We zijn nu onderweg naar de grens om weer naar Argentina te gaan, naar Ushuaia, de Zuidelijkste stad ter wereld!

Even terug naar Bariloche. De stad zelf is niet bijzonder, eerder vreemd want het lijkt niet Zuid Amerika, maar meer Zwitserland. De natuur rondom Bariloche is echter fantastisch! Het is alleen problematisch hoe je er komt, aangezien je nooit weet wanneer de bus komt, je staat zo een uur te wachten en als de bus komt rijdt hij voorbij als hij vol is en geloof mij dat is de bus bijna altijd. Dit is dan ook de reden dat de eerste dag bijna voornamelijk uit wachten bestond. Uiteindelijk aangekomen bij het 6e uitzichtpunt van de wereld Cerro Campanario na een pittige klim van 20-30 minuten verrast met één van de mooiste uitzichten, nog nooit eerder zoiets moois gezien. Overal verschillende meren en bergen, zo ver je kunt kijken. Een goed klas witte wijn van Trapische gedronken op de top met heerlijke chocolade. Na ruim een uur wachten op de bus, boodschappen gedaan voor een heerlijke risotto en uiteraard mochten we bij de supermarkt nogmaals een uur wachten op de bus naar onze camping/hostel. We hebben met een paar mensen heerlijke risotto gemaakt en daarna spelletjes gespeeld was een leuke avond. De volgende dag vol goede moed begonnen met het wachten op de bus....maar na 1,5 uur het opgegeven en met een groepje mountainbikes gehuurd. Dat werd een spontane tocht van ongeveer 25km! Door de bergen en langs het meer, met een lunchbrake langs een prachtig rivier en een pauze op het strand bij uitzichtpunt Colombia Suiza. Bij thuiskomst was iedereen super moe, de fietsen waren niet echt super bij sommige vlogen de zadels zomaar naar achteren of omhoog en de versnellingen waren niet top dus je moest soms in een zware versnelling de berg op.

Over El Chalten zal ik in een nieuw blog beschrijven. Saludos!