Santiago

Hola!

Op het moment dat ik dit schrijf zit ik in een truck ofwel Gus...jawel de truck heeft een naam. Gisteravond de mensen ontmoet waarmee ik de komende 5 weken, 34 dagen, zal reizen. Het gaat intens worden, maar volgens mij een onvergetelijke reis met super mooie dingen die ik ga zien met bijzonders mensen. Ik kwam mijn kamer in en daar was Lisa die zei oh gelukkig! Ik ken je! Oké dacht ik dat is akward want ik heb geen idee meer wie je bent...ze had wel een bekend gezicht. Ze gaf aan dat ze ook de free walking tour gisteren gedaan en dat ze mij daarvan herkende. Ze bleek ook een beetje nerveus voor wat komen gaat en de mensen die we nog zouden ontmoeten. We hadden meteen een klik dus ze zal mijn kampeer buddy zijn, aangezien je met één persoon een tent zal delen. Voor de rest slapen we in hostels en dan worden de kamers verdeeld zodat je met iedereen een keer roommates bent geweest.

Nu eerst Santiago dat was leuker dan ik had verwacht. In de bus zat ik naast een dame van mijn leeftijd. De bus ging stoppen dus ik vroeg haar in het Spaans of ik er ook uit moest, ze vroeg mij waar ik heen moest en ik gaf aan naar Los Heroes en ze gaf aan kom maar mee dan gaan we samen. Ik had al een metrokaart voor Santiago, maar het opladen gaat hier met cash geld. Ze bracht mij naar de juiste balie en daarna de metro in. Ze bleek student en moet afstuderen de komende weken. Ze gaf mij een compliment voor mijn Spaans, ik moest lachen, serieus zei ze ik kan niet horen aan een accent waar je vandaan komt. We zeiden elkaar gedag op de Latino way dus een omhelzing en een kus op de wang en ik ging naar boven. Tja..kaart lezen...het begon weer opnieuw. Ik stond op de hoek met mijn backpack op de kaart te kijken en plotseling weer een dame van mijn leeftijd in het Spaans of ze mij kon helpen. Het is ongelofelijk hoe behulpzaam ze zijn en gastvrij in Chile. Ze is met mij meegelopen en ondertussen Spaans gepraat en ik kreeg ik weer een compliment. Wederom moest ik lachen, het is nog niet perfect maar ik kan mij redden. Ook van haar nam ik afscheid op de Latino way en stond een minuut later voor mijn hostel.

Voor de mensen die net als ik dachten Happy House Hostel wat is het voor plek, nou je wordt er werkelijk Happy. Mega groot en een tuin met banken en sofa's en een zwembad, alles is schoon, je bed al opgemaakt en een handdoek op je bed. En super ontbijt bleek de volgende dag. In de middag ben ik wederom in een keer naar de juiste locatie gelopen voor de Free Walking Tour. Hier werkt het toch beter met alle wijken in blokken, dan is een kaart tenminste te begrijpen. De tour was lang,4 uur maar zeer goed, een goed beeld gekregen van Santiago en de belangrijkste dingen gezien. Ondertussen weer leuke mensen ontmoet en ik kwam één vd Australiërs weer tegen waarmee ik in Valparaíso had gelunched. Daarna ben ik met zowaar twee Nederlanders de berg Saint Christobal opgeklommen, een goed half uur omhoog en vervolgens een mooi uitzicht over Santiago met wel veel mist zodat je de bergen niet goed kon zien. Een van de twee Marcel bleek dezelfde tour geboekt te hebben, dus samen wat gaan eten en Christal Cerveza gedronken dat in een liter fles wordt geserveerd. Daarna een mega lange wandeling terug naar het hostel, een mooie oefening voor de wandelingen die mij nog te wachten staan. En weer een hele dag op pad geweest. Ik weet niet hoe ik het doe, maar ik ben steeds pas laat terug door alle spontane dingen die ik beleef.

De volgende dag verrast door het ontbijt, verse sappen zonder suiker en ei en stokbrood enz. Een verwennerij. Daarna moest ik mij haasten om uit te checken, dezelfde avond moest ik weer inchecken maar dan onder de naam vd organisatie Dragoman Tours. Ik had een wine en bike tour geboekt bij de oudste bodega net buiten Santiago. Ik liep naar beneden om het metrostation binnen te gaan en zag de hoeveelheid mensen en verplaatsen mijn mobiel uit mijn broekzak naar mijn bh tja de toch veilige plek en dit bleek een juiste beslissing. Nog geen 3 sec later, nog voordat ik mijn rugzak op mijn buik had gehangen, bleken de ritsen al helemaal open te staan en was ik net op tijd. Tja waarschijnlijk ben ik gevolgd, gelukkig is het goed gegaan, maar ik stond daarna niet helemaal lekker in de metro. Ik moest daarna nog overstappen op een druk punt en voor het laatste stuk een taxi genomen. De taxichauffeur bood meteen zijn excuses aan, voor het feit dat ik bijna gerold was.
Na 50 min was ik dan eindelijk op de wijngaard en dat maakte alles goed. Lekker gefietst, stom dat je dat toch mist en genoten van het buiten de stad zijn en veel informatie gekregen over de wijnen en uiteraard geproefd! Daarna met een Chileens koppel van mijn leeftijd de bus gepakt en ik werd uitgenodigd om met hun te lunchen in hun favoriete tentje. Het werd een completo Italiano, dat is een broodje met een worstje, tomaat en veel avocado en soort aioli. Hij bestelde een ander broodje, een chacarero en gaf mij een stuk om te proeven. Lekker vlees met tomaat, groene peper en sperziebonen. Daarna samen richting ons huis/hostel gelopen en ondertussen lieten zij mij de stad zien en werden er typische Chileense snoepjes en koekjes gekocht die ik moest proeven. Ik kreeg zelfs nog wat cadeau voor mijn reis. Zo lief! 's Avonds heb ik kennis gemaakt met de groep mensen waarmee ik aan het reizen ben de komende weken.